|
|
Ég heiti Njáll handsterki |
|
|
Mér var troðið inn í tunnu fulla af púðri |
|
Og mér var skotið út í geim mmmm ója ója |
|
|
|
Að standa upp á stærsta oststykki í heimi |
|
|
Og horfa á jörðina snúast og snúast |
|
|
Að standa upp á stærsta oststykki í heimi |
|
|
Og horfa á jörðina snúast og snúast |
|
|
Þar kom mér margt undarlega fyrir sjónir |
|
Þó sérstaklega geimverurnar |
|
Sem voru með svo langar lappir |
|
Þær vöfðust fyrir sjálfum sér og mér og þér |
|
Og öllum hinum sem eru hvort er eð hundleiðinlegir |
|
|
|
Að standa upp á stærsta oststykki í heimi... |
|
|
|
|
|
Að standa upp á stærsta oststykki í heimi... |
|
|
Ég heiti Njáll handsterki |
|
|
Mér var troðið inn í tunnu fulla af púðri |
|
Og svo skotið út í geim skotið út í geim mmmm ója ója |
|
|
|
Að standa upp á stærsta oststykki í heimi... |
|
|
Þegar ég kom aftur til jarðar fannst mér það hundleiðinlegt |
|