| A | E | A | | Átján rauðar | rósir eru | hér. |
|
| E | E7 | A | A7 | Átján rauðar | rósir | ætlaðar | þér. | |
|
| D | A | F#m | Til | dyranna ég fór og | sendill mætti | mér |
|
| Bm | E | E7 | A | með | átján rauðar | rósir | handa | þér. |
|
|
| A | E | A | | Á kortið ég leit og | lostinn furðu ég | var |
|
| E | E7 | A | A7 | er leit ég þau orð er | rituð | voru | þar. | |
|
| D | A | F#m | „Þótt | öðrum sértu ætluð, mín | ást er söm á | þér“ |
|
| Bm | E | E7 | A | Já | átján rauðar | rósir | komu | hér. |
|
|
| | C | A | | Og | ég sem hélt að þú ynnir mér | einum |
|
| | C | A | | og | hefðir alla tíð verið | trú! |
|
| | C | A | | En | ævintýri þú áttir í | leynum |
|
| | C | D | E | | | þess bera átján rósir | vitni | nú. |
|
|
| A | E | A | Nei | eitthvað stendur | enn á kortinu | hér: |
|
| E | E7 | A | A7 | „Ég ætlaði vina | mín bara að | segja | þér | |
|
| D | A | F#m | að | átján rauðar rósir, þær | fölna og falla um | síð |
|
| Bm | E | E7 | A | en mín | föðurást hún | varir | alla | tíð.“ |
|