| B | F# | | Enginn þarf að óttast | síður |
|
| F#7 | B | en Guðs | barna skarinn | fríður, |
|
| E | B | fugl í | laufi innsta | eigi, |
|
| F# | F#7 | B | ekki | stjarna’ á | himin | vegi. |
|
|
|
| B | F# | | Sjálfur Guð á Zíons | fjöllum |
|
| F#7 | B | sól og | skjöldur reynist | öllum |
|
| E | B | barna | skara’ í böli’ og | hörmum, |
|
| F# | F#7 | B | ber hann | þau á | föður | örmum. |
|
|
Engin neyð og engin gifta |
|
úr hans faðmi má oss svipta; |
|
vinur er hann vina beztur, |
|
veit um allt, er hjartað brestur. |
|
|
Hann vor telur höfuðhárin, |
|
heitu þerrar sorgartárin; |
|
hann oss verndar, fatar, fæðir |
|
frið og líf í sálum glæðir. |
|
|
Syng því dátt með sigurhljómi, |
|
Zíons hjörð, og einum rómi. |
|
Hræðast þarftu’ ei, fjendur falla |
|
fyrir Drottins orði snjalla. |
|
|
Svo er endar ógn og stríðin, |
|
upp mun renna sigurtíðin, |
|
oss þá kallar heim til hallar |
|
himna Guð, er lúður gjallar. |
|