| Inn á sviðið sporin stígurðu, eitt og eitt |
|
|
Eflaust sérðu eitthvað, þó ég sjái ekki neitt |
|
|
Með höndina á gítar sem gefur engin hljóð |
|
|
Gatan drukkið hefur í sig öll þín vökuljóð |
|
|
| |
Þú komst við í víti, það hef ég heyrt |
|
| |
Á hraða sem fáir geta hafa keyrt |
|
| |
Gítarinn treystir á þína fimu fingur |
|
| |
Þeir falla bláu tónarnir meðan sálin syngur |
|
|
|
Langir eru dagarnir sem gefið hafa á |
|
|
Dofinn líkt og nóttin, særður barstu frá |
|
|
Það snerist allt um drauma og dreypa víni á |
|
|
Dansa svo inn í myrkrið með hjartað fullt af þrá |
|
|
| |
Nýja tilveru þráðir þú, ný og betri ár |
|
| |
Að nýtt líf gæti hjálpað þér að lækna öll þín sár |
|
| |
Öngvum hefur dugað að flýja sjálfan sig |
|
| |
Sennilega veistu, líkt gildir um þig |
|
|
|
Gömul fluga segir, Trúin flytji fjöll |
|
|
Að fiskimannsinns hjarta sé stærra en konungshöll |
|
|
Um dópið vitum báðir, það bíður engin svör |
|
|
Það blekkir aðeins tónana og skilur eftir ör |
|
Home
