|
|
| A | D/A | A | D/A | Í | húsinu er | allt með | kyrrum kjörum | |
|
| A | D/A | A | D/A | og | kaffi sem | ilmar svo | vel | |
|
| A | D/A | A | D/A | | Enginn að | koma og | enginn á | förum |
|
| F#m | D | A | Ég set | óhreint í | þvottavél. | |
|
|
|
|
Kötturinn mættur að kíkja á gluggann. |
|
|
Svo skríður hann aftur beint inn í skuggann |
|
og ég sleppi skammarræðunni |
|
|
| | C#m | | Það er sunnudags | morgunn |
|
| | D | E | | og | sólin hún situr við | borðið |
|
|
| | D | A | E | | og | allir sem sofa nema | þú og | ég |
|
|
| | F#m7 | Bm7 | D/A | | og | sólin hún situr við | borðið, svo | yndisleg. |
|
|
|
|
| A | D/A | A | D/A | | Bréfarifan | upp gin sitt | glennir | |
|
| A | D/A | A | D/A | já, | gott er að | fá sitt morgun | blað | |
|
| A | D/A | A | D/A | þá | les ég um | fræga konu sem | kennir | |
|
| F#m | D | A | að | kosmískur | tími | standi í stað. |
|
|
Víst eru svarthol og svartir sauðir |
|
og svört er einatt vetrarnótt. |
|
Og ýmsir þeir eru í andanum snauðir |
|
og enn aðrir geta ei sofið rótt. |
|
|