|
|
Eins og allur almenningur veit vex ástin á trjánum, |
|
enginn vandi að ná henni bara ef maður stendur á tánum. |
|
Sumir bugta og beygja sig, |
|
aðrir reygja og sveigja sig |
|
en einstaka finnst best að biðja konu á hnjánum. |
|
|
|
|
Endur fyrir löngu sátu piltur og stúlka yfir ánum. |
|
Hann elskaði hana á laun en hún var umsetin allrahanda slánum |
|
sem ruku á hana í réttunum |
|
|
En pilturinn loks sigurorðið bar af öllum þessum bjánum. |
|
|
|
Ástin vex á trjánum, ástin vex á trjánum, |
|
|
|
Sumir finna óþrjótandi ást en aðeins á skjánum. |
|
Það leita ókaft að henni undir ýmsum merkjum og fánum. |
|
Það er bara að grípa hana, |
|
snurfusa hana og slípa hana, |
|
ég leyfi mér að vitna hér til gamals lags með Mánum |
|
|
|