| Alltaf flýgur upp í sveit |
|
|
er sumarblíðan vermir heit |
|
|
hugur minn og hverfur yfir húsþökin |
|
|
eftir krókaleið kem ég enn á sama stað |
|
|
langar burt en læt mér nægja bíóið. |
|
|
|
Þegar fjöllin eru ekki lengur blá |
|
|
|
brún og rauð og græn og grá |
|
|
í svona ferðalag er víst að margir leggja í dag |
|
|
ég kemst ekki og uni illa mínum hag. |
|
|
|
Fæ mitt fríska loft í gegnum túðuna |
|
|
meðan sólin skín inn um rúðuna |
|
|
upp í sveitina dreymi dagrauma |
|
|
|
|
|
|
Fæ mitt fríska loft í gegnum túðuna |
|
|
meðan sólin skín inn um rúðuna |
|
|
upp í sveitina dreymi dagrauma |
|
|
|
|
|
|
eftir ungum svein og leiðist að vera ein |
|
|
langar heilmikið að labba ein um malbikið |
|
|
grasið þykir grænna hinu megin við. |
|
|
|
Fæ mitt fríska loft í gegnum túðuna |
|
|
meðan sólin skín inn um rúðuna |
|
|
upp í sveitina dreymi dagrauma |
|
|
|
Home
