| Í Vesturbænum býr skrítinn karl |
|
|
og jafnvel furðulegri er konan hans. |
|
|
Hann er með rosalega bumbu |
|
|
úti’ á götu þau tvö stíga trylltan dans. |
|
|
|
Þau skreyttu jólatré í júní |
|
|
og karlinn sagðist vera kind. |
|
|
Þau stóðu á höndum út á túni |
|
|
og fóru bæði að leysa vind. |
|
|
| |
Og karlinn prumpar svona ... |
|
| |
og konan prumpar svona ... |
|
| |
og krakkarnir prumpa með ... |
|
| |
La la la la la la la la la la la la la. |
|
|
|
En fullorðna fólkið það varð brjálað |
|
|
|
”Það er dónaskapur að prumpa |
|
|
já, það er sko alls ekkert grín!” |
|
|
|
|
og spurði: ”Hvað þykist þið geta?” |
|
|
|
og ég kann sko að freta!” |
|
|
| |
Og karlinn prumpar svona ... |
|
| |
og konan prumpar svona ... |
|
| |
og krakkarnir prumpa með ... |
|
| |
La la la la la la la la la la la la la. |
|
Home
