| D | G | | Fram, þjáðir menn í þúsund | löndum, |
|
| A7 | D | A7 | sem þekkið | skortsins glímu | tök! | |
|
| D | G | Nú | bárur frelsis brotna á | ströndum, |
|
| A7 | D | boða | kúgun ragna | rök. |
|
| A | E7 | A | | Fúnar | stoðir burtu vér | brjótum! |
|
| E7 | A | E7 | Bræður! | Fylkjum liði í | dag - | |
|
| A | A7 | D | Vér | bárum | fjötra en brátt nú | hljótum |
|
| A | E7 | A | að byggja | réttlátt | þjóðfé | lag. |
|
|
| | D | G | | þó að | framtíð sé | falin, |
|
| | A7 | D | A7 | | grípum | geirinn í | hönd, | |
|
| | D | Em | | því | Internatio | nalinn |
|
| | D | A7 | D | | mun | tengja | strönd við | strönd. |
|
|
Á hæðum vér ei finnum frelsi, |
|
hjá furstum eða goðaþjóð; |
|
nei, sameinaðir sundrum helsi |
|
og sigrum, því ei skortir móð. |
|
Alls hins stolna aftur vér krefjumst, |
|
ánauð þolir hugur vor trautt, |
|
og sjálfir brátt vér handa hefjumst |
|
og hömrum meðan járn er rautt |
|
|
|
þó að framtíð sé falin ... |
|
|
Vér erum lagabrögðum beittir |
|
og byrðar vorar þyngdar meir, |
|
en auðmenn ganga gulli skreyttir |
|
og góssi saman raka þeir. |
|
Nú er tími til dirfsku og dáða. |
|
Vér dugum, - þiggjum ekki af náð, |
|
Látum bræður því réttlætið ráða, |
|
svo ríkislög vor verði skráð. |
|
|
|
þó að framtíð sé falin ... |
|