| D | Em | | Yfir fannhvíta jörð leggur | frið |
|
| A | D | þegar | fellur mjúk logndrífa á | grund. |
|
| Em | Eins og heimurinn hinkri aðeins | við, |
|
| A | A7 | D | haldi | niðri sér | anda um | stund. |
|
|
| D | Em | | Eftirvæntingu í augum má | sjá, |
|
| A | D | allt er | eitthvað svo spennandi í | dag. |
|
| Em | Jafnvel kisa hún tiplar á | tá, |
|
| A | A7 | D | þorir | tæplega að | mala sitt | lag. |
|
|
|
|
| A | D | til | eyrna af indælum | söng. |
|
|
|
| E | E7 | A | A7 | en | biðin er | börnunum | löng. | |
|
|
| A7 | D | Em | | Loksins | kveikt er á kertum í | bæ, |
|
| A | D | þá er | kátt um öll mannanna | ból. |
|
| Em | Og frá afskekktum bæ út við | sæ, |
|
| A | A7 | D | ómar | kveðjan um | gleðileg | jól. |
|