|
|
| Ab | Eb | | Fílarnir eru lúnir eftir | langan dag í | sólinni |
|
| Bb | | og þeir leggjast á árbakkanum. Þá munar í | lúrinn. |
|
| Eb | Ab | Eb | | Og hann | klifrar upp fótinn og upp á herða | kambinn ’þeirra með | skrúbb |
|
| Bb | Eb | | og klút, „Fíla | hirðirinn minn frá | Súrín.“ |
|
|
| | | Ab | Eb | | | Og ég | sit í öðrum heimi er ég | horfi á þig |
|
| | | Bb | | | mér fyrir hugskotssjónum nær þér kemst ég | ekki. |
|
| | | Eb | Ab | Eb | | | Því | gegn um þetta líf hef ég | gengið aftur á | bak |
|
| | | Bb | Eb | Bb | Eb | | | og gert mér úr því þá | allra mýkstu | hlekki. | | |
|
|
| Ab | Eb | | Og hvílíkt reigindjúp það var og | ótrúlegt sem | opnaðist |
|
| Bb | | mér í augunum svörtu svo fullt af framandi | blíðu. |
|
| Eb | Ab | Eb | | Þegar | leit ég til þín heillaður og | höndin mín brá á | leik |
|
| Bb | Eb | | í hárinu ’þínu svo | biksvörtu og | stríðu. |
|
|
| | | Ab | Eb | | | | Ég var bara að leita að ævintýrum. „ | Einn enn sem kemur og fer.“ |
|
| | | Bb | | | Við vorum eins og fiðrildi í nóttinni mjúku, | dimmu. |
|
| | | Eb | Ab | Eb | | | En | hörundið þitt brúna það var | mýkra en allt sem er | mjúkt, |
|
| | | Bb | Eb | Bb | Eb | | | og mig hafði aldrei | órað fyrir neinu svo | grimmu. | | |
|
|
| Ab | Eb | | Þú horfðir til mín og augun ’þín voru | alvarleg og s | pyrjandi |
|
| Bb | | og engan mun gastu fundið á erri og | elli. |
|
| Eb | Ab | Eb | | Og ég | brosi á móti og það lifnaði kannski | líka’ í augum þér, | bros |
|
| Bb | Eb | | og ég ljóma’ eins og jóla | tré á Austur | velli. |
|
|
| | | Ab | Eb | | | Já! | Vinurinn minn fargri, þú ert | fjarri um sinn, |
|
| | | Bb | | | meðan finnst engin önnur brú sem má þar | duga. |
|
| | | Eb | Ab | Eb | | | Og | hvernig svo sem veröldin hún | vendir sér öll og | snýst, |
|
| | | Bb | Eb | Bb | Eb | | | þú verður mér samt | ætið efst í | huga. | | |
|
|
| Ab | Eb | | Og seint um kvöldið lágum við svo | saman tveir og | nörtuðum |
|
| Bb | | í sætklýstruð hrísgrjón og Mangó á hótel | inu. |
|
| Eb | Ab | Eb | | Og ég | gleymi engu, ekki fremur en | fílarnir sem þú | reiðst |
|
| Bb | Eb | | og við finnumst í einhverju | lífi, þessu eða | hinu. |
|
|
| | | Ab | Eb | | | Því ég | elska þig litli hjarðsveinninni minn og | hörundið þitt brúnt. |
|
| | | Bb | | | og í haganum ’þínum vildi ég alltaf | búa. |
|
| | | Eb | Ab | Eb | | | því | gærdagurinn er ekkert meiri en | minningin og þú | veist |
|
| | | Bb | Eb | Bb | Eb | | | að morgundeginum, | honum er valt að | trúa. | | |
|
|
| Ab | Eb | | Mér fannst stundum eins og þú (kanski) jafnvel | elskaðir mig | svolítið |
|
| Bb | | en allavegana gafstu það sem þú | áttir. |
|
| Eb | Ab | Eb | | Og þú | grést í hljóði og tárin ’þín söltu | gerðu ’þig aftur | barn |
|
| Bb | Eb | | og ’þú grúfðir ’þig í koddann og svo | kvöddumst við hryggir og | sáttir. |
|
|
| | | Ab | Eb | | | En | á þeim bjarta morgni þegar | endirinn er vís |
|
| | | Bb | | | þá uppljúkast dyr og skörð koma’ í | múrinn. |
|
| | | Eb | Ab | Eb | | | Og hann | stendur þar, breiðir út faðminn sinn að | fagna mér eins og | þá |
|
| | | Bb | Eb | Bb | Eb | | | Fílahirðirinn | minn frá | Súrín. | | |
|
Home
