| B | | Þegar ég var fimmtán ára ungur bæði og ör |
|
og áhugi á flestu var til húsa |
|
Ég vildi verða blúsari hafa feiknamikið fjör |
|
semja og syngja mína eigin blúsa |
|
|
| E | Ég | keypti gamlan gítar og æfði gripin fín |
|
| B | og | lærði brátt að spila stutta stubba |
|
Þá kom oft þessi náungi eitt kvöldið inn til mín |
|
| F# | B | og spurði: „Kanntu að spila | eitthvað eftir | Bubba?“ |
|
|
| | E | B | | Ég sagði: | „Nei nei nei ég | spila ekki neitt úr þeirri átt. |
|
| | E | B | | | Nei nei nei ég spila | frekar „Fyrr var oft í koti kátt“ |
|
| | E | B | Abm | | | Nei nei nei þetta er | ekki til | neins |
|
| | E | F# | B | | ég | spila ekkert | eftir Bubba | Morthens |
|
|
| B | | Með gítarinn á bakinu ég flæktist út um land |
|
og vildi verða af lögum mínum þekktur |
|
Hornafjörður Akureyri út á Hellisand |
|
Hveragerði og stundum varð ég hvekktur |
|
|
| E | Ég | flaug eitt sinn á Ísafjörð rétt ég lentur var |
|
| B | | flugveikur og nýbúinn að gubba |
|
þegar maðurinn í afgreiðslunni sá gítargræjurnar |
|
| F# | B | spurð’ ’ann: „Kanntu að spila | eitthvað eftir | Bubba?“ |
|
|
|
|
| B | | Ég spilaði og spilaði og á blúsnum var ég stífur |
|
allir báðu um sömu lögin alveg var það undur |
|
og sóknin alltaf vildi fá að heyra aftur „Stál og hnífur“ |
|
sem blúsari ég var sem öfugsnúinn hundur |
|
|
| E | En | kvöld eitt eftir lokalagið ein ljóshærð hjá mér lá |
|
| B | | lagleg mjög svona rétt tuttugu og eins |
|
Mmm ég æstur spurði: „Viltu? Má ég?“ og hún sagði „já!“ |
|
|
| F# | E | „En syngdu fyrst eitt | lag eftir Bubba | Morthens“ |
|
|
| Em | Am | B | Em | G | G7 | | „Stál og hnífur er | merkið mitt merki | farandverka | manna„ | | |
|
|
| C | Am | F | G | Ég | hreinræktaður | blúsari | hætti nú að | vera |
|
| C | Am | F | G | | Léttur bæði og | líbó | það er um að | gera |
|
| Em | Em7 | Am | F | að | láta svona | stífni vera að | stoppa á mér | stubbinn |
|
|
| C | G | C | F | C | „Nei! | frekar syng ég | öll kvöld eins og | Bubbinn!„ | | |
|
|