Handan við hafdjúpin bláu. |
|
Hugur minn dvelur hjá þér. |
|
Ég vil að þú komir og kyssir. |
|
|
|
|
Hvítu mávar segið þið honum, |
|
|
að mitt hjarta slái aðeins fyrir hann. |
|
|
Hvítu mávar segið þið honum, |
|
|
að hann sé það allt sem mér í brjósti ann. |
|
|
|
Þótt þú færir burt ég hugsa enn sem áður, |
|
|
um okkar liðnu tíð er ég þig fann. |
|
|
|
Hvítu mávar segið þið honum, |
|
|
að mitt hjarta slái aðeins fyrir hann. |
|
|
Hvítu mávar segið þið honum, |
|
|
að hann sé það allt sem mér í brjósti ann. |
|
|
Þótt þú færir burt ég hugsa enn sem áður, |
|
um okkar liðnu tíð er ég þig fann. |
|
Hvítu mávar segið þið honum, |
|
að mitt hjarta slái aðeins fyrir hann. |
|