| Viltu með mér vaka í nótt |
|
|
|
|
|
viltu með mér vaka í nótt |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Ó, Jósep, Jósep, bágt á ég að bíða, |
|
|
og bráðum hvarma mína fylla tár, |
|
|
því fyrr en varir æskuárin líða |
|
|
og ellin kemur með sín gráu hár, |
|
|
Ég spyr þig Jósep, hvar er karlmannslundin |
|
|
og kjarkur sá er prýðir hraustann mann. |
|
|
Hvenær má ég klerkinn panta, |
|
|
|
Jósep, Jósep, nefndu daginn þann |
|
|
Hvenær má ég klerkinn panta, |
|
|
|
Jósep, Jósep, nefndu daginn þann |
|
|
|
Þytur í laufi, bálið brennur. |
|
|
Blærinn hvíslar sofðu rótt. |
|
|
hljóður í hafið röðull rennur, |
|
|
roðnar og bíður góða nótt. |
|
|
Vaka þó en þá vinir saman |
|
|
varðeldi hjá í fögrum dal. |
|
|
Lífið er söngur, glaumur, gaman, |
|
|
gleðin, hún býr í fjallasal. |
|
|
|
Vegir liggja til allra átta, |
|
|
|
hugur leitar hljóðra nátta |
|
|
|
og laufsins græna á garðsins trjám |
|
|
|
Þá voru hjörtun heit og ör |
|
|
og hamingja í okkar bænum. |
|
|
|
Vegir liggja til allra átta, |
|
|
|
margra er þrautin þungra nátta |
|
|
|
og bíða þess að birti á ný |
|
|
|
Nú strýkur blærinn stafn og þil |
|
|
stynjandi í garðsins hrísi. |
|
|
|
Vertu til er vorið kallar á þig, |
|
|
vertu til að leggja hönd á plóg. |
|
|
Komdu út, því að sólskinið vill sjá þig |
|
|
sveifla haka, rækta nýjan skóg. |
|
|
|
Stolt siglir fleyið mitt stórsjónum á, |
|
|
sterklegur skrokkurinn vaggar til og frá. |
|
|
Líf okkar allra og limi það ber |
|
|
langt út á sjó, hvert sem það fer. |
|
|
|
Stolt siglir fleyið mitt stórsjónum á, |
|
|
sormar og sjóir því grandað ekki fá. |
|
|
Við allir þér unnum, og ást okkar átt, |
|
|
Ísland við nálgumst nú brátt. |
|
|
|
Ríðum, ríðum og rekum yfir sandinn, |
|
|
rnnur sól á bak við Arnarfell, |
|
|
hér á reiki er margur óhreinn andinn, |
|
|
úr því ferð að skyggja á jökulsvell; |
|
|
Drottinn leiði drösulinn minn, drjúgur verður síðasti áfanginn. |
|
|
Drottinn leiði drösulinn minn, drjúgur verður síðasti áfanginn. |
|
Home
