| Rabbabara-Rúna, Rabarbara-Rúna |
|
|
Rabbabara-Rúna, Rabarbara-Rúna |
|
|
Rabbabara-Rúna, rosa pía er hún. |
|
|
| E | | Hún er spengileg og mögur, |
|
| E7 | A | nístings | köld en | fögur. |
|
| E | B7 | Ég hef | aldrei frétt hún hafi reynt að koma strákum | til. |
|
|
| E7 | A | en með aðra | hönd í | vasa. |
|
| E | B7 | E | A | E | sést hún | uppi’ á Hlemmi að éta | rabarbara uppi’ við | þil. | | |
|
|
|
Þarna er hún, Rabbabara-Rúna |
|
| | E7 | A | | Sjá | þarna er hún, | Rabbabara-Rúna |
|
| | E | B7 | E | A | E | | | Rabbabara-Rúna, | rosa pía er | hún. | | |
|
|
|
|
En hún virðist ekki kæra sig um daður eða kossaflens. |
|
Ekki skortir hana kraftin |
|
og hún gefur þeim á kjaftinn. |
|
sem að aldrei muni gerast, því hún gefur ekki neinum séns. |
|
|
|
Þarna er hún, Rabbabara-Rúna |
|
|
Sjá þarna er hún, Rabbabara - Rúna |
|
|
Rabbabara-Rúna, rosa pía er hún. |
|
|
|
|
Til að bræða þennan ís sem hún brynjar sig í sífellu með. |
|
Ekki fyrir mig ég set það |
|
|
Því að ástin hún brennur, þó að henni sé það þvert um geð. |
|
|
|
Rabbabara-Rúna, Rabbabara-Rúna |
|
|
Rabbabara-Rúna, rosa pía er hún. |
|
|
|
Ég skal ná þér, Rabbabara-Rúna |
|
|
Ég skal ná þér, Rabbabara-Rúna |
|
|
Rabbabara-Rúna, rosa pía er hún. |
|
|
|
Rabbabara-Rúna, Rabbabara-Rúna |
|
|
Rabbabara-Rúna, rosa pía er hún. |
|