| A | D | A | | Við bisuðum gjarnan saman við tveir | Birkiland og | ég. |
|
| E | | Í borgina tróðum glapstigu og margan | gæfulausan veg. |
|
| A | D | A | | Við | seldum litla bæklinga og | salan hún var | treg. |
|
| E | A | | En sumrin í Vatnsmýrinni voru | hlý og yndis | leg. |
|
|
| A | D | A | | Við gengum saman marga villi | götu fram á | nótt. |
|
| E | | Við gerðum skurk um næturþelið, þegar | allt var orðið hljótt. |
|
| A | D | A | | Við vorum | hundeltir og okkur gert margt | óseigjanlega | ljótt. |
|
| E | A | | Og að því búnu þá var lögregl | an á okkur | sótt. |
|
|
| | | F#m | A | | | | Það er ekki mikið trúlegt, nokkur | öfundi þig. |
|
| | | D | A | | | Samt | ertu sá sem mestu flugi | náði. |
|
| | | D | A | | | Því | ægilegustu þrautir | þér riðu á slig. |
|
| | | E | E6 | E7 | | | | Það var ei neinn sem slíka styrjöld háði. | | |
|
|
|
Við vorum sviknir um stelpur sem við stóluðum lengi á. |
|
|
Við höfðum staðið í skilum með innborganir. Já og þær ekkert smá. |
|
|
Við vorum píndir í afvötnun inn við “sundin blá”. |
|
|
Við fórum út þaðan hálfu verri og skelltum okkur beint á krá. |
|
|
| |
Já það var mörg árstíðin í æfi þinni sem fór |
|
| |
Í auðnuleysisráf á afvegum slíkum. |
|
| |
En hvað sem verð ég lítill. Já hvað sem verð ég stór. |
|
| |
Ég klæðist samt aldrei alveg þínum flíkum. |
|
|
|
Þú varst undarlegur í háttum. Það sinnti engin um þín kvein. |
|
|
Allir önnum kafnir við að græða á stríðinu öll sín mein. |
|
|
Þú varst sérlundaður furðufugl og þú sast á stakri grein |
|
|
Þótt þú sæir aldrei móður þína kyssa jólasvein. |
|
Home
