|
að sínum litílsigldu löndum |
|
sem skildu ekki skáld og förumenn |
|
|
|
hann kemur fram í huga okkar enn |
|
|
|
|
|
Var hann sendur til að vekja nýja von |
|
|
|
sem þú vildir okkur segja, |
|
|
þú frægi, skrýtni Sölvi Helgason |
|
|
|
varstu krossfestur af lýðnum |
|
sem til leti taldi heimspeki og list |
|
Hög var hönd og hugur þinn |
|
|
og marga heita konu fékkstu kysst |
|
|
|
|
|
Varstu sendur til að vekja nýja von |
|
|
|
sem þú vildir okkur segja, |
|
|
þú frægi, skrýtni Sölvi Helgason |
|
|
|
|
og þráðir aðeins frelsi og feragrið |
|
undir aldrei búandahokri, |
|
|
því hugur stefndi út á önnur svið |
|
|
|
Upp til hárra fjalla þar sem |
|
|
|
Þú fluttir þína bæn og þína von |
|
|
|
að þú þreyttist seint að fljúga |
|
|
varstu heill og sannur Sölvi Helgason |
|