| B | A | E | B | | Ég vakna oftast | þreyttur, | varla með sjálfum | mér, |
|
| A | E | B | en ég veit það er til | annað líf en | það sem ég lifi | hér, |
|
| A | E | B | og þrá mín hún | vakir meðan | þokan byrgir mér | sýn, |
|
| A | E | B | mig þystir í eitthvað | annað en | gúanó, tékka og | vín. |
|
|
| B | A | E | B | Á | fiskinum lifir | þorpið, | þorskurinn er fólkinu | allt, |
|
| A | E | B | það þrælar alla | vikuna, | vaðandi slor og | salt. |
|
| A | E | B | Við færibandið | standa menn en þeir | finna þar enga | ró |
|
| A | E | B | flestir þeir ungu komnir | suður þar sem af | draumunum er | nóg. |
|
|
| | Abm | B | F# | E | | | Langa dimma | vetur | vindurinn smaug í gegnum | allt. |
|
| | Abm | B | F# | | | Kannski var öllum | öðrum hlýtt, en | mér var allavegana kalt |
|
| | Abm | B | F# | E | | Það | biðu allir eftir | sumrinu en | biðin var löng og | ströng |
|
| | B | F# | E | B | | | bátarnir lágu | tómir við kajann, í | kinnungunum | söng. |
|
|
| B | A | E | B | | Faðir minn átti | drauma sem | dóu fyrir lítið | fé. |
|
| A | E | B | Mig dreymdi um að verða að | manni en ég | náði honum aðeins í | kné. |
|
| A | E | B | Ég gleymdi seint þeim | augum, | gínandi botnlaust | tóm, |
|
| A | E | B | gamall maður fyrir | aldur fram með | brostinn hrjúfan | róm. |
|
|
| B | A | E | B | | Þegar ég var rétt orðinn | sautján um | sumarið barst mér | frétt, |
|
| A | E | B | að sæta dúkkan hans | Bensa í Gröf væri | orðin kasó | létt. |
|
| A | E | B | Næturnar urðu | langar og | nagandi ótti | með |
|
| A | E | B | negldur ég gat ekki | tekið til baka | það sem hafði | skeð. |
|
|
| | Abm | B | F# | E | | | Langa dimma | vetur | vindurinn smaug í gegnum | allt. |
|
| | Abm | B | F# | | | Kannski var öllum | öðrum hlýtt, en | mér var allavegana kalt |
|
| | Abm | B | F# | E | | Það | biðu allir eftir | sumrinu en | biðin var löng og | ströng |
|
| | B | F# | E | B | | | bátarnir lágu | tómir við kajann, í | kinnungunum | söng. |
|
|
| B | A | E | B | | Aldrei fór ég | suður, | alltaf skorti mig | þor. |
|
| A | E | B | Hvert einasta sumar var því | frestað, svo kom | haust og svo vetur og | vor. |
|
| A | E | B | Nú er ég kominn á | planið og ég | pæli ekki | neitt, |
|
| A | E | B | ég pækla mínar | tunnur - fyrir | það ég fæ víst | greitt. |
|
|
| B | A | E | B | | Ég hugsa oft um | börnin mín, | bráðum kemur að | því |
|
| A | E | B | að þau bíða ekki | lengur, þau fara, hér er | ekkert sem heldur | í. |
|
| A | E | B | Enn koma tómir | bátarnir og | bræðslan stendur | auð. |
|
| A | E | B | Baráttan er | vonlaus, þegar | miðin eru | dauð. |
|
|
| | Abm | B | F# | E | | | Langa dimma | vetur | vindurinn smaug í gegnum | allt. |
|
| | Abm | B | F# | | | Kannski var öllum | öðrum hlýtt, en | mér var allavegana kalt |
|
| | Abm | B | F# | E | | Það | biðu allir eftir | sumrinu en | biðin var löng og | ströng |
|
| | B | F# | E | B | | | bátarnir lágu | tómir við kajann, í | kinnungunum | söng. |
|