| F | Am | Dm | | Jafnvel þótt himininn | dragi gluggatjöld sín | frá, |
|
| Bb | F | C | liggur | dáleiðandi þokan glugga þínum | á. | |
|
| F | Am | Dm | | Himininn brotnar í | ljóðum, nakið | undur, |
|
| Bb | F | C | | kristaldýr í garðinum molnar | sundur. | |
|
|
| | Dm | Am | | | Hálfluktum augum starði ég | inn, |
|
| | Bb | F | C | | | rafmagnað ljósið strauk mína | kinn. | |
|
| | Dm | Am | | | Hvíslandi þögnin reis úr dvalanum í | gær, |
|
| | Bb | F | C | | | bergmál vorsins í garðinum hennar | grær. | |
|
|
| F | Am | Dm | | Á heitum kvöldum hún | kallar mig sinn | vin, |
|
| Bb | F | C | með | augu eins og demanta, sem lýsa upp himin | inn. | |
|
| F | Am | Dm | Hún | dansar fram á nætur í | tunglsjósinu, | tryllt, |
|
| Bb | F | C | | gulli roðið hár hennar þyrlast úfið, | villt. | |
|
|
| | Dm | Am | | | Garðinn hennar vöktuðu sex japanskir víga | menn, |
|
| | Bb | F | C | | sem | aldrei fóru af verðinum, nema einn og einn í | senn. | |
|
| | Dm | Am | | Ef | þú vilt hana gleðja skaltu senda á morgun | blóm, |
|
| | Bb | F | C | | hún hefur | stærra hjarta, dýpri augu, en páfinn í | Róm. | |
|
|
| F | Am | Dm | | Jafnvel þótt himininn | dragi gluggatjöl sín | frá, |
|
| Bb | F | C | mun | dáleiðandi þokan liggja glugga þínum | á. | |
|
| F | Am | Dm | | Augu þín sljóvga líkt og þú | rýnir í svartan | hyl, |
|
| Bb | F | C | milli | þín og drauma hennar liggur fingurbreytt | bil. | |
|