| Hver gengur þarna eftir Austurstræti |
|
|
og ilmar eins og vorsins blóm |
|
|
með djarfan svip og ögn af yfirlæti |
|
|
|
| |
Ó, það er stúlka engum öðrum lík, |
|
| |
það er hún Fröken Reykjavík, |
|
| |
sem gengur þarna eftir Austurstræti |
|
|
| |
Og því er eins og hafi vaxið vorsins blóm |
|
|
|
|
Hver situr þar með glóð í gullnum lokkum |
|
|
|
svo æskubjört í nýjum nælonsokkum |
|
|
og nýjum, flegnum siffonkjól? |
|
|
| |
Ó, það er stúlka engum öðrum lík, |
|
| |
það er hún Fröken Reykjavík, |
|
| |
sem situr þar með glóð í gullnum lokkum |
|
|
| |
svo æskubjört og fríð og nett í nýjum kjól |
|
|
|
|
Hver svífur þarna suður Tjarnarbakka |
|
|
til samfundar við ungan mann |
|
|
sem bíður einn á brúnum sumarjakka |
|
|
hjá björkunum við Hljómskálann? |
|
|
| |
Ó, það er stúlka engum öðrum lík, |
|
| |
það er hún Fröken Reykjavík, |
|
| |
sem svífur þarna suður Tjarnarbakka |
|
| |
til samfundar við ungan mann |
|
| |
sem bíður einn hjá björkunum við Hljómskálann, |
|
|
Home
