Ólafur reið með björgum fram. |
|
|
Villir hann, stillir hann. |
|
Hitti’ hann fyrir sér álfarann. |
|
|
|
Blíðan lagði byrinn undan björgunum, |
|
|
blíðan lagði byrinn undan björgunum fram. |
|
|
|
|
Villir hann, stillir hann. |
|
|
|
|
Blíðan lagði byrinn undan björgunum, |
|
|
blíðan lagði byrinn undan björgunum fram. |
|
|
|
|
Villir hann, stillir hann. |
|
|
|
|
Blíðan lagði byrinn undan björgunum, |
|
|
blíðan lagði byrinn undan björgunum fram. |
|
|
|
|
Villir hann, stillir hann. |
|
með gullband um sig miðja. |
|
|
|
Blíðan lagði byrinn undan björgunum, |
|
|
blíðan lagði byrinn undan björgunum fram. |
|
|
|
|
Villir hann, stillir hann. |
|
|
|
|
Blíðan lagði byrinn undan björgunum, |
|
|
blíðan lagði byrinn undan björgunum fram. |
|
|
„Velkominn Ólafur liljurós! |
|
|
Villir hann, stillir hann. |
|
Gakk í björg og bú með oss“. |
|
|
|
Blíðan lagði byrinn undan björgunum, |
|
|
blíðan lagði byrinn undan björgunum fram. |
|
|
„Ekki vil ég með álfum búa, |
|
|
Villir hann, stillir hann. |
|
heldur vil ég á Krist minn trúa“. |
|
|
|
Blíðan lagði byrinn undan björgunum, |
|
|
blíðan lagði byrinn undan björgunum fram. |
|
|
„Bíddu mín um eina stund, |
|
|
Villir hann, stillir hann. |
|
meðan ég geng í grænan lund“. |
|
|
|
Blíðan lagði byrinn undan björgunum, |
|
|
blíðan lagði byrinn undan björgunum fram. |
|
|
|
|
Villir hann, stillir hann. |
|
|
|
|
Blíðan lagði byrinn undan björgunum, |
|
|
blíðan lagði byrinn undan björgunum fram. |
|
|
„Ekki muntu svo héðan fara, |
|
|
Villir hann, stillir hann. |
|
að þú gjörir mér kossinn spara“. |
|
|
|
Blíðan lagði byrinn undan björgunum, |
|
|
blíðan lagði byrinn undan björgunum fram. |
|
|
Ólafur laut um söðulboga, |
|
|
Villir hann, stillir hann. |
|
kyssti frú með hálfum huga. |
|
|
|
Blíðan lagði byrinn undan björgunum, |
|
|
blíðan lagði byrinn undan björgunum fram. |
|
|
Saxinu’ hún stakk í síðu, |
|
|
Villir hann, stillir hann. |
|
|
|
|
Blíðan lagði byrinn undan björgunum, |
|
|
blíðan lagði byrinn undan björgunum fram. |
|
|
Ólafur leit sitt hjartablóð, |
|
|
Villir hann, stillir hann. |
|
líða niður viðhestsinshóf. |
|
|
|
Blíðan lagði byrinn undan björgunum, |
|
|
blíðan lagði byrinn undan björgunum fram. |
|
|
Ólafur keyrir hest með spora, |
|
|
Villir hann, stillir hann. |
|
heim til sinnar móður dyra. |
|
|
|
Blíðan lagði byrinn undan björgunum, |
|
|
blíðan lagði byrinn undan björgunum fram. |
|
|
Klappar á dyr með lófa sín: |
|
|
Villir hann, stillir hann. |
|
„Ljúktu’ upp, kæra móðir mín“. |
|
|
|
Blíðan lagði byrinn undan björgunum, |
|
|
blíðan lagði byrinn undan björgunum fram. |
|
|
„Hví ertu fölur og hví ert fár, |
|
|
Villir hann, stillir hann. |
|
eins og sá með álfum gár“? |
|
|
|
Blíðan lagði byrinn undan björgunum, |
|
|
blíðan lagði byrinn undan björgunum fram. |
|
|
„Móðir, ljáðu mér mjúka sæng. |
|
|
Villir hann, stillir hann. |
|
Systir, bittu mér síðu band“. |
|
|
|
Blíðan lagði byrinn undan björgunum, |
|
|
blíðan lagði byrinn undan björgunum fram. |
|
|
Ei leið nema stundir þrjár, |
|
|
Villir hann, stillir hann. |
|
Ólafur var sem bleikur nár. |
|
|
|
Blíðan lagði byrinn undan björgunum, |
|
|
blíðan lagði byrinn undan björgunum fram. |
|
|
(Ei leið nema lítil stund. |
|
ólafur ungi gaf upp önd. ) |
|
|
(Leiddi hún hann í loftið inn, |
|
dauðan kyssti hún soninn sinn.) |
|
|
Vendi ég mínu kvæði í kross, |
|
|
Villir hann, stillir hann. |
|
|
|
|
Blíðan lagði byrinn undan björgunum, |
|
|
blíðan lagði byrinn undan björgunum fram. |
|
|
|
(Þetta lag hefur mér alltaf fundist vera áramótalag og set það því í þann flokk. DK.) |
|