| D | A | Nú | andar suðrið sæla vindum | þýðum. |
|
| A7 | D | Á | sjónum allar bárur smáar | rísa |
|
| D7 | B | Em | og | flykkjast | heim að fögru landi | ísa, |
|
| A7 | D | A7 | D | að | fóstur | jarðar minnar strönd og | hlíð | um. |
|
|
Ó, heilsið öllum heima rómi blíðum |
|
um hæð og sund í drottins ást og friði. |
|
Kyssið þið, bárur, bát á fiskimiði. |
|
Blásið þið, vindar, hlýtt á kinnum fríðum. |
|
|
| | D | A | | | Vorboðinn ljúfi, fuglinn trúr sem | fer, |
|
| | A7 | D | | með fjaðra | bliki háa vega | leysu |
|
| | Bm | Em | A7 | D | | | í sumar | dal að | kveða kvæðin | þín, |
|
|
|
Heilsaðu einkum, ef að fyrir ber |
|
|
engil með húfu og rauðan skúf, í peysu. |
|
|
Þröstur minn góður, það er stúlkan mín. |
|