| A | E | A | | Fyrir nokkru | fór ég eina | sjóferð, |
|
| F#m | D | A | | því ég vildi | reyna ærlegt | puð. |
|
| E | A | | Gvend á Eyrinni og | Róda rauna | mædda |
|
| F#m | E | A | | hitti ég | þar en | kokkurinn hét Stína | stuð. |
|
|
| | | F#m | | | Það var | alltaf bræla af og til. |
|
| | | C#m | | | Við | þráðum Sól og sumaryl. |
|
| | | E | B | | | Ég | reyndi að hringja heim en Mamma | grét. |
|
| | | F#m | | | Við | höfðum ekkert rafmagnið, |
|
| | | C#m | | | Með | sextán týrum lýstum við, |
|
| | | E | E7 | A | A7 | | | en | aldrei vissi | ég hvað skipið | hét. | |
|
|
| D | E | A | | Ég aldrei hef | vitað aðra eins | sjóferð |
|
| F#m | D | A | | því | ekkert okkar | hafði vit Á | sjó |
|
| E | A | E | F#m | | Nei - ég | vildi miklu | heldur vinna í | skógerð, |
|
| D | E | A | | því af | sjómennskunni | fengið hef ég | nóg. |
|
|
|
Og einn morgun þá lentum við í strandi. |
|
|
Þá var Ryksugan á fullu uppí brú. |
|
|
Kringum bátinn saug hún upp Þrjú tonn af sandi |
|
|
uns kallinn hrópaði upp: „Til vinstri snú!“ |
|
|
| |
Og þá var haldið heim í slipp, |
|
| |
svo hratt að báturinn tók kipp. |
|
| |
Grænn í framan gekk ég út og spjó. |
|
| |
Litlir kassar runnu um allt |
|
| |
og svo verður furðu kalt, |
|
| |
þegar veðrið versnar úti á sjó. |
|
|
|
Ég aldrei hef vitað aðra eins sjóferð |
|
|
því ekkert okkar hafði vit Á sjó |
|
|
Nei - ég vildi miklu heldur vinna í skógerð, |
|
|
því af sjómennskunni fengið hef ég nóg. |
|
|
|
Nú andar suðrið sæla vindum þýðum. |
|
|
Áhöfnin er uppi að úða hval. |
|
|
En skipstjórinn eltir dallinn á sjóskíðum. |
|
|
Ó, ég vildi að ég kæmist Heim í Búðardal. |
|
|
| |
Svo er sagt að Stína stuð |
|
|
| |
Jóa útherja, þar hvarf sú von. |
|
| |
Hann er á Kútter Haraldi. |
|
| |
Mig vantar fyrir fargjaldi |
|
| |
til að komast heim og fara að vinna í Kron. |
|
|
|
Ég aldrei hef vitað aðra eins sjóferð |
|
|
því ekkert okkar hafði vit Á sjó |
|
|
Nei - ég vildi miklu heldur vinna í skógerð, |
|
|
því af sjómennskunni fengið hef ég nóg. |
|
Home
