| Ég kátur stunda kvennafar |
|
|
|
með hlátri slapp ég hér og þar |
|
|
|
því konur vildu í kirkju fá |
|
|
|
en ljónum þeim ég læddist frá |
|
|
og lét mér nægja að glotta |
|
|
| |
Einn tveir nú allir gólum saman |
|
| |
allir þeir sem hafa af skál |
|
|
| |
gráti væli og grenjutón ei gegni nokkur kjaftur |
|
| |
syngjum dátt og höfum hátt |
|
|
|
|
Og ein var þar sem elda kunni |
|
|
|
og ég sem er í maga og munni |
|
|
|
þar veislu í nítján daga naut |
|
|
því nægur reyndist forðinn |
|
|
|
|
| |
Einn tveir nú allir gólum saman |
|
| |
allir þeir sem hafa af skál |
|
|
| |
gráti væli og grenjutón ei gegni nokkur kjaftur |
|
| |
syngjum dátt og höfum hátt |
|
|
|
|
Og þannig marga meyju hef |
|
|
|
ég veit þó lengra en nær mitt nef |
|
|
sem nær þó skollans mikið |
|
|
og alltaf skal ég elska þær |
|
|
|
og skil ei þó ég elski tvær |
|
|
|
| |
Einn tveir nú allir gólum saman |
|
| |
allir þeir sem hafa af skál |
|
|
| |
gráti væli og grenjutón ei gegni nokkur kjaftur |
|
| |
syngjum dátt og höfum hátt |
|
|
Home
