| Ó blessuð vertu, sumarsól, |
|
|
er sveipar gulli dal og hól |
|
|
og gyllir fjöllin himinhá |
|
|
|
| |
Nú fossar, lækir, unnir, ár |
|
| |
sér una við þitt gyllta hár; |
|
| |
nú fellur heitur haddur þinn |
|
|
|
|
Þú læðir allt ígull og glans, |
|
|
þú glæðir allar vonir manns; |
|
|
og hvar sem tárin kvika' á kinn, |
|
|
þau kyssir geislinn þinn. |
|
|
| |
Þú fyllir dalinn fuglasöng, |
|
| |
nú finnast ekki dægrin löng, |
|
| |
og heim í sveitir sendirðu' æ |
|
|
|
|
Þú fjóvgar, gleður, fæðir allt |
|
|
um fjöll og dali' og klæðir allt, |
|
|
og gangirðu' undir, gerist kalt, |
|
|
|
| |
Ó blessuð vertu, sumarsól, |
|
| |
er sveipar gulli dal og hól |
|
| |
og gyllir fjöllin himinhá |
|
|
Home
