|
|
| F#7 | mundi þar mörgum | kólna, |
|
| F# | E | B | | mosa er | þakið | ból. |
|
|
|
|
| F#7 | bjargast sem best í | felum |
|
| F# | E | B | | breiða' yfir | sporin | mín. |
|
|
| B | | Ungur ég fór til fjalla, |
|
|
| F#7 | úr hreppstjórans búi | hafði |
|
| F# | E | B | ég | hungraður | stolið | sauð. |
|
|
| B | | En hann átti hýra dóttur |
|
| F# | sem horfði ég tíðum | á; |
|
| F#7 | nú fæ ég aldrei | aftur |
|
| F# | E | B | | ástina | mína' að | sjá. |
|
|
| B | | Stundum mig dreymir drauma, |
|
| F# | dapurt er líf mitt | þá; |
|
| F#7 | aldrei mun lítill | lófi |
|
| F# | E | B | | leggjast á | þreytta | brá. |
|
|
| B | | Ef til vill einhvern tíma |
|
|
| F#7 | grafðu í grænni | lautu |
|
| F# | E | B | | gulnuðu | beinin | mín. |
|
|
|
|
| F#7 | mundi þar mörgum | kólna, |
|
| F# | E | B | | mosa er | þakið | ból. |
|