Hann er einn af þessum stóru, |
|
|
og sneru þaðan valinkunnir andans menn. |
|
Ég sá hann endur fyrir lögnu, |
|
|
hann þótti helst til róttækur og þykir enn. |
|
|
|
Já hann er, enginn venjulegur maður, |
|
|
og hann býr, í næsta nágrenni við mig, |
|
|
og hann er alveg ofboðslega frægur, |
|
|
hann tók í höndina á mér, heilsaði mér. |
|
|
Hann sagði: „KOMDU SÆLL OG BLESSAÐUR“ |
|
|
ég fór gjörsamlega í hnút |
|
|
Hann sagði: „KOMDU SÆLL OG BLESSAÐUR“ |
|
|
ég hélt ég myndi fríka út |
|
|
Hann hefur samið fullt af ljóðum, |
|
|
sem fjalla aðallega um sálar líf þíns |
|
|
Þau er ekki af þessum heimi, |
|
þar sem skáldið er á sveimi |
|
miðja vegu milli malbiksins og regnbogans. |
|
|
|
Já hann er, enginn venjulegur maður, |
|
|
og hann býr, í næsta nágrenni við mig, |
|
|
og hann er alveg ofboðslega frægur, |
|
|
hann tók í höndina á mér, heilsaði mér. |
|
|
Hann sagði: „KOMDU SÆLL OG BLESSAÐUR“ |
|
|
ég fór gjörsamlega í hnút. |
|
|
Hann sagði: „KOMDU SÆLL OG BLESSAÐUR“ |
|
|
ég hélt ég myndi fríka út |
|
|
Við ræddum saman heima og geyma, |
|
ég hélt mig hlyti að vera að dreyma |
|
(en ég var örugglega vakandi). |
|
Mér fannst hann vera anzi bráður, |
|
hann spurði hvort ég væri fjáður |
|
og hvort ég væri allsgáður og akandi. |
|
|
|
Já hann er, enginn venjulegur maður, |
|
|
og hann býr, í næsta nágrenni við mig, |
|
|
og hann er alveg ofboðslega frægur, |
|
|
hann tók í höndina á mér, heilsaði mér. |
|
|
Hann sagði: „KOMDU SÆLL OG BLESSAÐUR“ |
|
|
ég fór gjörsamlega í hnút. |
|
|
Hann sagði: „KOMDU SÆLL OG BLESSAÐUR“ |
|
|
ég hélt ég myndi fríka út |
|