| Hryssan mín blá, hryssa, hryssa blá |
|
|
segðu þeim okkar ævintýrum frá, |
|
|
sjaldan við vorum heimaslóðum á |
|
|
við vorum alltaf þeim frá, já. |
|
|
Manstu mín kæra gresjurnar |
|
|
já, manstu´er við riðum dalina |
|
|
|
Manstu´er við hittum Rauð á Stöng |
|
|
En folaldið hvíta seinna varð |
|
|
|
|
Þegar ég lýt á farinn veg |
|
|
|
þökkuð þess samboð yndisleg |
|
|
|
|
Hryssan mín blá, hryssa, hryssa, blá |
|
|
segðu þeim okkar ævintýrum frá, |
|
|
sjaldan við vorum heimaslóðum á |
|
|
við vorum alltaf þeim frá, já. |
|