| A | | Dísa heitir draumlynd mær, |
|
|
|
|
| F#m | Hún þekkir hvorki | glaum né glys |
|
|
| E | og | næstum ein og nunna er |
|
|
|
|
| | E | A | | Ó, | Dísa í dalakofan | um. |
|
|
| A | Hún | hefur aldrei heyrt um neitt, |
|
|
og heyrist aldrei nefna neitt, |
|
|
|
|
| E | né | varalit og vindlinga |
|
| A | og vínsins gullnu | skál. |
|
|
|
| | E | A | | Ó, | Dísa í dalakofan | um. |
|
|
| A | Mig | dreymir um þig Dísa mín |
|
|
|
|
| F#m | því ástin hefur | hyldjúp sár |
|
|
| E | þótt | margar hafi meyjarnar |
|
|
|
|
| | E | A | | Ó, | Dísa í dalakofan | um. |
|
|
| A | Ég | dáist að þér Dísa mín |
|
|
Ég koma vil í kofann þinn, |
|
| A | er | kvöldsól roðar tind, |
|
| F#m | og biðja þig um | hjarta og hönd |
|
| B | og | helst að giftast mér |
|
| E | og | gleyma bæði sorg og sút |
|
|
|
|
| | E | A | | Ó, | Dísa í dalakofan | um. |
|