| D | G | | Eitt sinn kom til mín | yngismær |
|
| A7 | D | | með augun | blíð sem ljómuðu | brún og skær. |
|
| G | | Ég gerðist bráður og | bað um hönd |
|
| A7 | D | | og biddu | fyrir þér, mér héldu | engin bönd. |
|
|
| | | G | A7 | | | Ég var ungur þá og | hýr á brá | |
|
| | | D | | | en ekki féll henni | við mig þó. |
|
| | | G | | | Hún kvaðst ei vilja | væskilsgrey |
|
| | | D | A7 | D | | | og ég | varð að skilja' hana | eftir í | Mexíkó. |
|
|
| D | G | | Mætt hef ég síðan | meyjafjöld |
|
| A7 | D | | og margar | buðu mér hjarta sitt | auð og völd. |
|
| G | | Að orðum þeirra ég | aðeins hló, |
|
| A7 | D | | mér efst í | huga var mærin frá | Mexíkó. |
|
|
| | | G | A7 | | | Ég var ungur þá og | hýr á brá | |
|
| | | D | | | en ekki féll henni | við mig þó. |
|
| | | G | | | Hún kvaðst ei vilja | væskilsgrey |
|
| | | D | A7 | D | | | og ég | varð að skilja' hana | eftir í | Mexíkó. |
|
|
| D | G | | Hvert sem fer ég um | fjarlæg lönd, |
|
| A7 | D | | hvert sem | fleyið ber mig að | sjávarströnd. |
|
| G | | Ætíð er lít ég í | augun brún, |
|
| A7 | D | | heitt ég | óska að þarna | stæði hún. |
|
|
| | | G | A7 | | | Því mín æskuást mun | aldrei mást, | |
|
| | | D | | | enga gleði mér | lífið bjó, |
|
| | | G | | | þar til ég fer um | fjarlæg ver |
|
| | | D | A7 | D | | | og | færi hana | burtu frá | Mexíkó. |
|
Home
