|
|
Ertu einn af fólkinu sem hreyfir aldrei legginn eða liðinn stirða |
|
og liggur grimmt á meltunni og sefur þegar tækifæri gefst |
|
Og ert með það á planinu (því langtíma) að fara fljótlega að girða |
|
fyrir spikið en það bara dregst og dregst? |
|
|
Eða ertu kanski tröstespiser, knúinn slöppum taugum til að kýla kviðinn |
|
og kannt svo vel að skjóta vandamálagalleríinu á frest? |
|
Hæ, gleðstu elsku feitabolla, tími bjarghringanna er bráðum löngu liðinn |
|
því lúði, eitt gefst allra best. |
|
|
|
Taktu til við að tvista, teygja búkinn og hrista, |
|
|
taktu til við að tvista, tvista, tvista - tvista, tvista |
|
|
Je je je je , je je je je. |
|
|
Og sjáðu til, það hrynur af þér holdið sem að gerði þér svo gramt í geði, |
|
þú gengur bæði á Esjuna og Öskjuhlíð og mæðin fyrir bí, |
|
Svo lifirðu í vellysitingum, praktuglega, í endalausri ofsagleði |
|
og ef þú ferð að fitna á ný, þá segi ég ... |
|
|
|