| |  | D | Bm |  | Um | frægðarmenn og kappa við | fáum oft að heyra, | 
 | 
| |  | G | D |  | en | fáa veit ég líka honum | Siglufjarðar-Geira. | 
 | 
| |  | Bm |  | Að erfiðleikum sínum hann | alltaf gaman henti, | 
 | 
| |  | G | D |  | og | ef að hann í sérstöku | klammaríi lenti, | 
 | 
|  | 
|  | 
|  | 
|  | 
|  | 
| |  |  | D | A | D |  |  | Og | ég tek | þátt í | því.” | 
 | 
|  | 
| | Í æsku hans á böllum voru áflog fastur liður, | 
 | 
| | og allra manna fyrstur var hann jafnan sleginn niður. | 
 | 
| | En þegar hann svo stóð upp aftur eftir meðferð slíka | 
 | 
| | með augu bólkin, sprungna vör og nefið brotið líka, | 
 | 
|  | 
|  | 
|  | 
|  | 
|  | 
|  | 
|  | 
| | Hann ungur gerðist formaður á mótorbátnum Brandí, | 
 | 
| | og bein úr sjó hann aldrei dró, en lenti oft í strandi. | 
 | 
| | En Geira stóð á sama, hann öxlum sínum yppti, | 
 | 
| | og er hann bátnum strandaði í tuttugasta skipti, | 
 | 
|  | 
|  | 
|  | 
|  | 
|  | 
|  | 
|  | 
| | Hann eitt sinn fékk sér konu; af öðrum konum bar hún, | 
 | 
| | en ekki nema í meðallagi dyggðug kona var hún. | 
 | 
| | Hún elskaði hann talsvert, en aðra menn talsvert meira, | 
 | 
| | og er hún lokum skildi við manninn sinn hann Geira, | 
 | 
|  | 
|  | 
|  | 
|  | 
|  | 
|  | 
|  | 
| | En dag einn sýndist karlinn eitthvað lumbrulegur vera, | 
 | 
| | og læknarnir þeir tóku hann og fóru strax að skera. | 
 | 
| | Og er þeir höfðu burt úr honum skorið fleira og fleira, | 
 | 
| | svo fækkað hafði stórlega innyflum í Geira, | 
 | 
|  | 
|  | 
|  | 
|  | 
|  | 
|  | 
|  | 
| | Og kvöld eitt fékk hann aðkenning af alvarlegu slagi. | 
 | 
| | Og inan stundar fékk hann slag af miklu verra tæi. | 
 | 
| | Og þegar nóttin lagðist yfir haf og yfir hauður, | 
 | 
| | og heiðurskarlinn Geiri virtist loksins alveg dauður, | 
 | 
|  | 
|  | 
|  | 
|  | 
|  | 
|  | 
|  | 
|  | 
|  | 
|  | 
|  |