| Ég horfi út í himinbláa nóttina |
|
|
í Herjólfsdal og reyn'að finna þig |
|
|
Brekkan mín og Heimaklettur heilsa mér |
|
|
Hátíðin er hafin enn á ný. |
|
|
|
Í tjaldi þar sem enginn sér, |
|
|
er gott að eiga nótt með þér |
|
|
|
|
| |
Vakna upp í Vestmann' eyjum |
|
| |
Við vegamót hins andlega seims |
|
| |
Í fullum dal af fínum peyjum |
|
| |
og fallegustu konum heims |
|
|
|
Fjósaklettur logar, bálið brennur |
|
|
Í brekkunni ég syng á nýrri öld |
|
|
Ástin kveikir eld í ungum hjörtum |
|
|
|
|
Í tjaldi þar sem enginn sér, |
|
|
er gott að eiga nótt með þér |
|
|
|
|
| |
Vakna upp í Vestmann' eyjum |
|
| |
Við vegamót hins andlega seims |
|
| |
Í fullum dal af fínum peyjum |
|
| |
og fallegustu konum heims |
|
|
|
|
| |
Þjóðhátíð í Vestmann'eyjum |
|
| |
Ég hef aldrei vitað annað eins |
|
| |
Í fullum dal af fínum peyjum |
|
| |
Og fallegustu konum heims |
|
|
|
Sunnudagskvöld og síðasti dansinn stiginn |
|
|
Söngur og gleði óma dalnum í |
|
|
Eyjan mín ég yfirgef þig brátt |
|
|
Að ári mun ég hitta þig á ný |
|
|
|
Í tjaldi þar sem enginn sér, |
|
|
er gott að eiga nótt með þér |
|
|
|
Í mánuði og vikur margar bíð |
|
|
En mig mun aldrei vant'á Þjóðhátí-i' |
|
|
|
|
| |
Vakna upp í Vestmann' eyjum |
|
| |
Við vegamót hins andlega seims |
|
| |
Í fullum dal af fínum peyjum |
|
| |
og fallegustu konum heims. |
|
|
|
|
| |
Þjóðhátíð í Vestmann'eyjum |
|
| |
Ég hef aldrei vitað annað eins |
|
| |
Í fullum dal af fínum peyjum |
|
| |
Og fallegustu konum heims |
|
|
|
|
| |
Vakna upp í Vestmann' eyjum |
|
| |
Við vegamót hins andlega seims |
|
| |
Í fullum dal af fínum peyjum |
|
| |
og fallegustu konum heims. |
|
Home
