| Éta mat, éta mat, éta lon og don |
|
|
Sagði’ hann Langi-Mangi, Langi-Mangi, Langi-Mangi, |
|
|
Langi-Mangi, Langi-Mangi Svanga-Mangason |
|
|
Sagði’ hann Langi-Mangi, Langi-Mangi, Langi-Mangi, |
|
|
Langi-Mangi, Langi-Mangi Svanga-Mangason |
|
|
Gamall maður Mangi hét; sá Mangi svangur var. |
|
Sonur Manga Mangi hét; sá Mangi langur var. |
|
Og gamli Mangi vann og vann, og vistir heim hann dró |
|
þær vistir Mangi yngri át, en aldrei fékk hann nóg. |
|
|
|
Éta mat, éta mat, éta lon og don |
|
|
Sagði’ hann Langi-Mangi, Langi-Mangi, Langi-Mangi, |
|
|
Langi-Mangi, Langi-Mangi Svanga-Mangason |
|
|
Sagði’ hann Langi-Mangi, Langi-Mangi, Langi-Mangi, |
|
|
Langi-Mangi, Langi-Mangi Svanga-Mangason |
|
|
Nei, það var engu lagi líkt hvað Langi-Mangi gat |
|
í einu látið oní sig af ýmiskonar mat: |
|
Lundabagga, bringukoll og blóðmörsíður sex |
|
tíu sortir sætabrauð og súkkulaðikex. |
|
|
|
Éta mat, éta mat, éta lon og don |
|
|
Sagði’ hann Langi-Mangi, Langi-Mangi, Langi-Mangi, |
|
|
Langi-Mangi, Langi-Mangi Svanga-Mangason |
|
|
Sagði’ hann Langi-Mangi, Langi-Mangi, Langi-Mangi, |
|
|
Langi-Mangi, Langi-Mangi Svanga-Mangason |
|
|
Og svangi Mangi vann og vann, og vistir heim hann dró. |
|
Langi-Mangi át og át, en aldrei fékk hann nóg. |
|
Mun ei greina meira hér frá Möngum þessum tveim. |
|
Ég held að nógu sorgleg samt sé saga mín af þeim |
|
|
|
Éta mat, éta mat, éta lon og don |
|
|
Sagði’ hann Langi-Mangi, Langi-Mangi, Langi-Mangi, |
|
|
Langi-Mangi, Langi-Mangi Svanga-Mangason |
|
|
Sagði’ hann Langi-Mangi, Langi-Mangi, Langi-Mangi, |
|
|
Langi-Mangi, Langi-Mangi Svanga-Mangason |
|