| Í regninu elskendur finnurðu falda, |
|
|
fallandi regnið með niður þau tjalda, |
|
|
hjörtun þau titra, hjörtun þau loga, |
|
|
hjörtun sér fórna undir silfruðum boga |
|
|
|
Við þig ég tala meðan tunglið syndir |
|
|
tekur þín augu, sýnir þér myndir. |
|
|
Lífinu mundi ég vissulega voga |
|
|
í von um koss undir silfruðum boga. |
|
|
| |
Eins og hermaður sem fynnur að feigðin syngur |
|
| |
að fljúgandi kúlan er hanns giftingahringur |
|
| |
þá finn ég í brjóstinu bálið loga |
|
| |
bíddu mín í nótt undir silfruðum boga. |
|
|
|
Dagarnir mínir daufir líða, |
|
|
daprir eftir ástinni þurfum að bíða |
|
|
í hjarta mitt sem hamast togar |
|
|
húmblá augu undir silfruðum boga. |
|
|
|
Ef í regninu elskendur finnuru farna |
|
|
felldu ekki dóminn, allavega ekki þarna, |
|
|
ef þú aðeins heldur við hjartans loga |
|
|
mun hamingjan bíða undir silfruðum boga. |
|
|
| |
Ástin undir silfruðum boga bíður |
|
| |
að bros þitt vakni því tíminn líður. |
|
| |
Ef í regninu kaldar göturnar gengur |
|
| |
gakktu undir bogan og dveldu þar lengur. |
|
Home
