| E | C#m | | Ég sá hana fyrst á | æskuárum |
|
| F#m | B | | ósnortin var hún | þá. |
|
| E | C#m | | Hún | fyllti loftið af | angan og ilmi |
|
| F#m | B | | æsandi losta og | þrá. |
|
| E | E7 | | Síðla á kvöldin við | fórum í felur, |
|
| A | Am | | mér | fannst þetta svolítið | ljótt. |
|
| E | B | | En alltaf varð þetta | meiri og meiri |
|
| A | B | E | | munaður | hverja | nótt. |
|
|
| E | C#m | | Ég ætlaði seinna að | hætta við hana, |
|
| F#m | B | | ég | hélt að það yrði | létt. |
|
| E | C#m | | En | ég varð andvaka | næstu nætur, |
|
| F#m | B | | því | nú voru takmörk | sett. |
|
| E | E7 | | Endurminningar | örvuðu blóðið, |
|
| A | Am | | ástin villti mér | sýn. |
|
| E | B | | Og | innan skamms fór ég | aftur til hennar, |
|
| A | B | E | | og | eftir það | varð hún | mín. |
|
|
| E | C#m | | Hún fylgir mér ennþá svo | trygg og trú, |
|
| F#m | B | | svo | tágrönn og hnakka | kert. |
|
| E | C#m | | Aldrei hefur hún | öðrum þjónað, |
|
| F#m | B | | né | annarra varir | snert. |
|
| E | E7 | | Hvenær sem grípur mig | hugarangur, |
|
| A | Am | | hún | huggar mig raunum | í. |
|
| E | B | | Þá | treð ég í hana | tóbaksmoði, |
|
| A | B | E | | og | tendra svo | eld í | því. |
|
|
| E | B | | Þá treð ég í hana | tóbaksmoði |
|
| A | B | E | | og | tendra svo | eld í | því. |
|
Home
