| | A | | | Ég veit ég er ferlega frábær |
|
| | E7 | | og fallegri miklu en | þú |
|
|
og líka svo gróflega góður, |
|
| | A | | það gerast ei dæmi slíks | nú. |
|
|
Svo lipur og klár og laginn, |
|
| | A7 | D | | það | líkist mér ekki | neinn, |
|
| | A | | menn troða mér ekkert um | tærnar, |
|
| | E7 | A | | því á | toppnum stend ég bara | einn. |
|
|
| A | | Mig undrar oft hvað heimska |
|
|
menn vaða í villu og svíma |
|
| A | en vilja ei hjálp frá | mér. |
|
Ef liðið sem landinu stjórnar, |
|
| A7 | D | | leitaði stundum til | mín, |
|
| A | þá væri enginn vandi á | höndum |
|
| E7 | A | og | veröldin auðug og | fín. |
|
|
|
|
| A | | Ég átt gæti ágætis vini, |
|
|
en fólk er svo feimið og skrýtið, |
|
| A | að fæstir hér vilja mig | sjá. |
|
Þeir segja að ég elski mig sjálfan, |
|
| A7 | D | það | sýnir hvað greindur ég | er, |
|
| A | ég þarf ekki á hinum að | halda, |
|
| E7 | A | ég | held bara áfram með | mér. |
|
|
|