| Bm | F#m | | Þetta | nútímalíf krefst svo mikils af | mönnunum, |
|
| Bm | F#m | | í | sveita síns andlits sjá þeir varla út úr | önnunum |
|
| D | D7 | G | G/F# | | Boginn spenntur til | fulls og brókin á | hælun | um |
|
| Em | D | C | | Og | sumir redda sér | signt og heilagt með | spælunum |
|
|
|
|
|
|
| | | G | D | Em | | | Henni | kemur þetta | bara ekki | við |
|
|
|
|
Síðan fyrirfinnst fólk sem þarf enga sálfræði, |
|
|
bara skundar beint af augum, gefa skít í öll vandræði. |
|
|
Meðan aðrir liggja uppí rúmi svo þungum í þönkunum |
|
|
svo ekki sé minnst á þá sem þjarka í bönkunum. |
|
|
|
|
|
|
| | | Gm | Bm | | | Hún á svo | sannarlega skilið að fara í frí hún | Stella. |
|
| | | Em | | | Hún | á svo innilega inni fyrir því. |
|
|
|
Stjórnmálamenn reyna að ráða úr vandanum |
|
|
sem þeim sýnist ætla að murka lífið úr landanum. |
|
|
Þeir rása á ritvöllum, fara á kostum í fréttunum |
|
|
og draga okkur í dilka eins og rollur í réttunum. |
|
|
|
|
|
Home
