| G | A | | Hún rís úr sumar | sænum |
|
|
| Am | B | | með | fjöll í feldi | grænum, |
|
| Em | A | D | | mín | fagra | Heima | ey. |
|
| Em | D | G | G7 | | Við | lífsins | fögnuð | fund | um |
|
| C | Cm | G | | á | fyrstu | bernsku | stundum, |
|
| Em | A | | er | sólin hló á | sundum |
|
|
|
| G7 | C | | Hér réri hann | afi á árabát |
|
| A | D | A | Dm | | og | undi sér | best | á | sjó, |
|
| E | F# | Bm | | en | amma hafði á | öldunni | gát |
|
| Em | F# | Bm | D | | og | aflann úr | fjörunni | dró. | |
|
|
|
|
|
þeir þutu beint hjá boðum |
|
|
|
Og enn þeir fiskinn fanga |
|
|
við Flúðir, Svið og Dranga, |
|
|
þótt stormur strjúki vanga, |
|
|
það stælir karlmanns lund. |
|
|
|
Og allt var skini skartað |
|
|
og skjól við móðurhjartað, |
|
|
hér leiðmín bernskan bjarta |
|
|
|
|
|
|
|
|
Þegar í fjarskann mig báturinn ber |
|
|
|
|
Eyjan mín kæra, ég óska hjá þér |
|
|
að eigi ég faðmlögin vís. |
|
|
|
Þótt löngum beri af leiðum |
|
|
|
|
|
|
|
|
Home
