| Eb | F | | Hún rís úr sumar | sænum |
|
| Bb | C | í | silkimjúkum | blænum |
|
| Fm | G | með | fjöll í feldi | grænum, |
|
| Cm | F | Bb | mín | fagra | Heima | ey. |
|
| Cm | Bb | Eb | Eb7 | Við | lífsins | fögnuð | fund | um |
|
| Ab | Abm | Eb | á | fyrstu | bernsku | stundum, |
|
| Cm | F | er | sólin hló á | sundum |
|
| Bb | Eb | og | sigldu himin | fley. |
|
|
| Eb7 | Ab | | Hér réri hann | afi á árabát |
|
| F | Bb | F | Bbm | og | undi sér | best | á | sjó, |
|
| C | D | Gm | en | amma hafði á | öldunni | gát |
|
| Cm | D | Gm | Bb | og | aflann úr | fjörunni | dró. | |
|
|
|
|
þeir þutu beint hjá boðum |
|
|
Og enn þeir fiskinn fanga |
|
við Flúðir, Svið og Dranga, |
|
þótt stormur strjúki vanga, |
|
það stælir karlmanns lund. |
|
|
Og allt var skini skartað |
|
og skjól við móðurhjartað, |
|
hér leiðmín bernskan bjarta |
|
|
|
|
|
|
|
Þegar í fjarskann mig báturinn ber |
|
|
|
Eyjan mín kæra, ég óska hjá þér |
|
að eigi ég faðmlögin vís. |
|
|
Þótt löngum beri af leiðum |
|
|
|
|
|
|
|
|