| A | F#m | D | E | | Kveða ég vil um | víking þann sem | vestur í Selsvör | forðum bjó. |
|
| A | F#m | D | E | A | | Röskur á sjóinn | röri hann, | rauðmaga upp úr | honum | dró. |
|
| A | F#m | A | F#m | | Í afla sat hann af | öllum bar og | oft er hann hlaðinn | kom til lands |
|
| A | F#m | D | E | A | | All fyrir sakir | öfundar að | honum veittust | grannar | hans. |
|
|
| | | A | F#m | | | | Þá var nú glott, og | þá var nú hlegið, |
|
| | | D | E | | | | þá var nú slegið | títt og fast |
|
| | | A | F#m | | | | Kónarnir undan | Hoffmanns hnefum |
|
| | | D | E | A | | | | hrukku þar allir | tvist og | bast. |
|
|
| A | F#m | D | E | | Á veturna þegar | vestansjór | veltist um nesið Sel | tjarnar. |
|
| A | F#m | D | E | A | | Á haugana gamla | hetjan fór | hirti þar dýrar | gersem | ar. |
|
| A | F#m | A | F#m | | En eitt sinn, er nótt var | orðin dimm, og | aftur hann snöri heim til | sín, |
|
| A | F#m | D | E | A | | úr | launsátri þustu | þrjótar fimm. Þeir | höfðu drukkið | brenni | vín. |
|
|
| | | A | F#m | | | | Þá var nú glott, og | þá var nú hlegið ... |
|
|
| A | F#m | D | | | Til Kaupmannahafnar hann | kom eitt sinn að | kynna sér selskapslífið | þar. |
|
| A | F#m | D | E | A | | Fasmikill gekk hann | út og inn um | öldrykkjustofur | Nýhafn | ar. |
|
| A | F#m | A | F#m | | Þá hópuðust bófar | honum að, og | hnífa þeir drógu | slíðrum úr. |
|
| A | F#m | D | E | A | | En | vígreifur gamli | kappinn kvað “Jeg | kalder ej alt min | Bedste | mor! |
|
|
| | | A | F#m | | | | Þá var nú glott, og | þá var nú hlegið ... |
|
|
| A | F#m | D | E | | Já, hann var við alla | hreinn og beinn og | hlaut enda mikla | frægð af því |
|
| A | F#m | D | E | A | | rota til hans gamans | einn og einn | ósvífinn valdsmann og | póli | tí. |
|
| A | F#m | A | F#m | | Og | eitt sinn, er sótti | á hans fund | útlendra dáta | regíment, |
|
| A | F#m | D | A | | þá | misstu þeir sína | meðvitund | margir í einu-ganske | pent. |
|
|
| | | A | F#m | | | | Þá var nú glott, og | þá var nú hlegið ... |
|
|
| A | F#m | D | E | | Nú hef ég kveðið | kruss og þvers | kveðið samt gæti ég | ennþá nóg |
|
| A | F#m | D | E | A | | um | vaskleik og dirfsku | víkings þess sem | vestur í Selsvör | forðum | bjó. |
|
| A | F#m | A | F#m | | Vetur, sumar, | vor og haust | varð hann að heyja | einn sín stríð |
|
| A | F#m | D | E | A | | við | sína fjendur | linnulaust | líkt eins og Grettir | eina | tíð. |
|
|
| | | A | F#m | | | | Þá var nú glott, og | þá var nú hlegið ... |
|
Home
