| F | Eg | finn það gegnum svefninn, |
|
|
| Bb | C | með | eldhúslampann | sinn, |
|
| F | Dm | og | veit, að það er | konan, |
|
| Bb | C7 | F | sem | kyndir | ofninn | minn, |
|
|
|
|
| F | Dm | | læðist út úr | stofunni |
|
| Bb | C7 | F | og | lokar á | eftir | sér. |
|
|
| F | Eg | veit, að hún á sorgir, |
|
| Am | en | segir aldrei neitt, |
|
| Bb | C | þó | sé hún dauða | þreytt, |
|
| F | Dm | | hendur hennar | sótugar |
|
| Bb | C7 | F | og | hárið | illa | greitt. |
|
|
|
| C7 | og | vinnur verk sín hljóð. |
|
| F | Dm | | Sumir skrifa í | öskuna |
|
| Bb | C7 | F | | öll sín | bestu | ljóð. |
|
|
|
|
|
| F | Dm | að | launin, sem hún | fær, |
|
| Bb | C7 | F | eru | last og | daglegt | brauð. |
|
|
| F | sem | allir kvelja og smá, |
|
|
|
| Bb | C7 | F | sem | fyrstir | kveikja | þá. |
|