| F#m | A | D | A | | Havi staðið við | gluggan, | hoyrt hann | tala |
|
| F#m | Bm | D | F#m | um | komandi | harðveður, | nístandi | æl. |
|
| A | D | A | Aldri | sæð hann so | hugtungan | stara |
|
| F#m | Bm | D | F#m | sum | tá tú | rýmdi, | og eg skilji hann | væl. |
|
|
| D | A | | Summarið er farið, fryst fast í | hyljum |
|
| D | A | sum | hvítasta lín kom so kavin í | nátt. |
|
| F#m | Bm | D | F#m | | Trøstarnir | dansa á | ísaðum | línum |
|
| Bm | D | F#m | men her hjá | mær er | kvirra og | ró. |
|
|
| | E | | | Tú eldur í grúgvunnar tryllandi skugga |
|
| | F#m | | | hvar er hon í nátt tú spyrt |
|
| | E | | sum | von var at halda um høvd títt og rugga |
|
| | F#m | | tí | blídliga til alt var kvirt |
|
|
|
|
|
|
|
havi staðið við gluggan, hoyrt hann tala |
|
spurt hann ofta um hann sær hvagar tú fert |
|
taktur rósum, kaldur vil ikki svara |
|
um kærleikan til mín tú enn í hjarta bert |
|
havi staðið við gluggan, sæð hann stara |
|
á norðanvindin í rokinum spæla sær |
|
viðhvørt hoyrist látur í gólvbrettum braka |
|
hjartað fær hvøkk, men onki er har. |
|
|
|
Uttan tú eldur í grúgvunnar tryllandi skugga |
|
|
hvar er hon í nátt tú spyrt |
|
|
sum von var at halda um høvd títt og rugga |
|
|
tí blídliga til alt var kvirt |
|
|
|
|
|
|