(Lag: Komdu inn í kofann minn) |
|
|
| D | F#7 | Til | himins upp hann afi | fór, |
|
| G | B | Em | en | ekkert | þar hann | sér. |
|
| A | A7 | Því | gleraugunum gleymdi | hann |
|
|
|
| F# | Hann sér ei neitt á | bréf né bók |
|
| Bm | Abdim | né | blöðin sem hann | fær. |
|
| D | B7 | Em | Hann | fer í | öfug | fötin sín |
|
| D | A7 | D | svo | fólkið | uppi | hlær. |
|
|
|
|
hann finnur ekki augun sín |
|
|
|
|
|
sem finni stafinn fyrir hann |
|
|
|
|
|
sem ætti fylgsni úti í skóg |
|
|
|
Því birnir ætu óþæg börn, |
|
|
En þægu börnin þyftu samt |
|
|
|
Ó, flýt þér, mamma, og færðu mig |
|
|
Svo verð ég eins og engilbarn, |
|
|
|
Og reistu stóra stigann upp |
|
|
Svo geng ég upp með gleraugun, |
|
sem gleymdi hann afi minn. |
|