| Am | Em | | Þegar allt er gengið | niður |
|
| Am | G | | og þankarykið sest á | ný |
|
| C | C/B | Dm | | heyrist kunnug | legur | kliður |
|
| F | G | úti er | friður. Ró fyrir | bí. |
|
|
| Am | Em | | Það er víst of fljótt að | fagna |
|
| Am | G | | fokið er í skjólin | flest. |
|
| C | C/B | Dm | | Hratt og vel ég | reiði | magna. |
|
| F | Þau munu | þagna. Sólin er sest. |
|
|
| | F | C | | | Nú trúi ég og treyst’á | það |
|
| | G | Am | | að | takist einsog stefnt var | að; |
|
| | F | C | | Við | fáum hugi samein | að |
|
|
|
| | F | | C | | | Ég trúi því að nú sé | | lag, |
|
| | G | Am | | það | komi tíð með bættum | hag, |
|
| | F | Am | | og | dagur eftir þennan | dag |
|
|
|
| | Am | | Þú treysta mátt á | mig. |
|
|
| Am | Em | | Í fjarskanum er felu | staður; |
|
| Am | G | | forlaganna höfuð | ból. |
|
| C | C/B | Dm | | Það veit að vísu | enginn | maður |
|
| F | G | hvers það er | hagur, hver þar á | skjól. |
|
|
| Am | Em | | Allt í einu gerist | undur, |
|
| Am | G | | á ögurstundu hetju | dáð. |
|
| C | C/B | Dm | | Sannarlega | náðar | mundur. |
|
| F | F | En eftir sem | áður dýr eru | ráð. |
|
|
| | F | C | | | Nú trúi ég og treyst’á | það |
|
| | G | Am | | að | takist einsog stefnt var | að; |
|
| | F | C | | Við | fáum hugi samein | að |
|
|
|
| | F | | C | | | Ég trúi því að nú sé | | lag, |
|
| | G | Am | | það | komi tíð með bættum | hag, |
|
| | F | Am | | og | dagur eftir þennan | dag |
|
|
|
| | Am | | Þú treysta mátt á | mig. |
|