| F#m | C#m | | Þegar allt er gengið | niður |
|
| F#m | E | | og þankarykið sest á | ný |
|
| A | A/Ab | Bm | | heyrist kunnug | legur | kliður |
|
| D | E | úti er | friður. Ró fyrir | bí. |
|
|
| F#m | C#m | | Það er víst of fljótt að | fagna |
|
| F#m | E | | fokið er í skjólin | flest. |
|
| A | A/Ab | Bm | | Hratt og vel ég | reiði | magna. |
|
| D | Þau munu | þagna. Sólin er sest. |
|
|
| | D | A | | | Nú trúi ég og treyst’á | það |
|
| | E | F#m | | að | takist einsog stefnt var | að; |
|
| | D | A | | Við | fáum hugi samein | að |
|
|
|
| | D | | A | | | Ég trúi því að nú sé | | lag, |
|
| | E | F#m | | það | komi tíð með bættum | hag, |
|
| | D | F#m | | og | dagur eftir þennan | dag |
|
|
|
| | F#m | | Þú treysta mátt á | mig. |
|
|
| F#m | C#m | | Í fjarskanum er felu | staður; |
|
| F#m | E | | forlaganna höfuð | ból. |
|
| A | A/Ab | Bm | | Það veit að vísu | enginn | maður |
|
| D | E | hvers það er | hagur, hver þar á | skjól. |
|
|
| F#m | C#m | | Allt í einu gerist | undur, |
|
| F#m | E | | á ögurstundu hetju | dáð. |
|
| A | A/Ab | Bm | | Sannarlega | náðar | mundur. |
|
| D | D | En eftir sem | áður dýr eru | ráð. |
|
|
| | D | A | | | Nú trúi ég og treyst’á | það |
|
| | E | F#m | | að | takist einsog stefnt var | að; |
|
| | D | A | | Við | fáum hugi samein | að |
|
|
|
| | D | | A | | | Ég trúi því að nú sé | | lag, |
|
| | E | F#m | | það | komi tíð með bættum | hag, |
|
| | D | F#m | | og | dagur eftir þennan | dag |
|
|
|
| | F#m | | Þú treysta mátt á | mig. |
|