| Em | D | Am | | Í rauðbláu | húmi | sólin sest niður |
|
| Em | D | C | | Yfir | sjónum er mið | nætur friður |
|
| Em | D | C | | Þar er | vitinn sem vakir | allar nætur |
|
| Em | D | C | | Varlega | aldan | snerti okkar fætur. |
|
| G | D | | Sporin í sandinum hverfa eins og | árin |
|
| Am | C | | Eins hefur gróið yfir | gömlu sárin. |
|
|
| | G | D | A | | | Og jörðin hún | snýst um | sólina |
|
|
| | G | D | A | | | Og jörðin hún | snýst um | sólina |
|
|
|
Dimmblá skýin skreyta sjónarhringginn. |
|
Þú skoðar sem barnið þarabinginn |
|
Og hlátur þinn fyllir mig fögnuði þess |
|
Sem finnur að lífið hefur valið sess |
|
Við hlið hennar allt þar til lífinu lýkur. |
|
Lifa með henni það er að vera ríkur. |
|
|
|
Og jörðin hún snýst um sólina |
|
|
|
Og jörðin hún snýstum sólina |
|
|
|
| Am | | Svo loka ég augunum örlitla stund |
|
Augnablikið ´sinn hljóðlátan fund. |
|
Og hjartað hvíslar:ástin er göldrótt |
|
Og hafið verður eitt augnablik hljótt |
|
| D | Ást okkar er orðin stór og | sterk |
|
| Am | C | | Ég elska þig mitt | falega furðuverk |
|
|
|
Og jörðin hún snýst um sólina |
|
|
|
Og jörðin hún snýstum sólina |
|
|