| F#m | E | Bm | | Í rauðbláu | húmi | sólin sest niður |
|
| F#m | E | D | | Yfir | sjónum er mið | nætur friður |
|
| F#m | E | D | | Þar er | vitinn sem vakir | allar nætur |
|
| F#m | E | D | | Varlega | aldan | snerti okkar fætur. |
|
| A | E | | Sporin í sandinum hverfa eins og | árin |
|
| Bm | D | | Eins hefur gróið yfir | gömlu sárin. |
|
|
| | | A | E | B | | | | Og jörðin hún | snýst um | sólina |
|
|
| | | A | E | B | | | | Og jörðin hún | snýst um | sólina |
|
|
|
|
Dimmblá skýin skreyta sjónarhringginn. |
|
|
Þú skoðar sem barnið þarabinginn |
|
|
Og hlátur þinn fyllir mig fögnuði þess |
|
|
Sem finnur að lífið hefur valið sess |
|
|
Við hlið hennar allt þar til lífinu lýkur. |
|
|
Lifa með henni það er að vera ríkur. |
|
|
| |
Og jörðin hún snýst um sólina |
|
|
| |
Og jörðin hún snýstum sólina |
|
|
|
| Bm | | Svo loka ég augunum örlitla stund |
|
|
Augnablikið ´sinn hljóðlátan fund. |
|
|
Og hjartað hvíslar:ástin er göldrótt |
|
|
Og hafið verður eitt augnablik hljótt |
|
| E | | Ást okkar er orðin stór og | sterk |
|
| Bm | D | | Ég elska þig mitt | falega furðuverk |
|
|
| |
Og jörðin hún snýst um sólina |
|
|
| |
Og jörðin hún snýstum sólina |
|
|
Home
