|
|
| B | F#+ | B7 | | Ein í | bragga, | Magga, | gægist út um gluggann, |
|
| E | B | C#9 | F#7 | | bráðum sér hún | Skugga-Baldur | skunda | hjá |
|
| B | F#+ | B7 | | enn einn | túrinn, | stúrinn, | olíu á skúrinn |
|
| C#7 | G7 | F#7 | B | | er | eftitt nema fyrir fjandans | aura | að | fá. |
|
|
| | | E | Em6 | B | | | Í | vetur | betur | gekk henni að galdra |
|
| | | C#9 | F#7 | | | | til sína glaða og kalda karla sem oft gáfu | aur, |
|
| | | B | F#+ | B7 | | | en | Magga í | sagga, | situr ein í bragga, |
|
| | | C#7 | G7 | F#7 | B | | | á | ekki fyir olíu, er | al | veg | staur. |
|
|
|
Fyrst kom Bretinn, rjóður, yndislega góður, |
|
|
þá bjó hún Magga á Borginni í bleikum kjól. |
|
|
Svo kom Kaninn, þaninn, kommúnistabaninn, |
|
|
þá kættist Magga ofsalega og hélt sín jól. |
|
|
| |
Svo færðist aldur yfir eins og galdur |
|
| |
og ávallt verra og verra var í karl að ná. |
|
| |
Nú er Magga stúrin því olíu á skúrinn |
|
| |
er erfitt nema fyrir fjandans aura að fá. |
|
Home
