|
|
| F# | C#+ | F#7 | Ein í | bragga, | Magga, | gægist út um gluggann, |
|
| B | F# | Ab9 | C#7 | | bráðum sér hún | Skugga-Baldur | skunda | hjá |
|
| F# | C#+ | F#7 | enn einn | túrinn, | stúrinn, | olíu á skúrinn |
|
| Ab7 | D7 | C#7 | F# | er | eftitt nema fyrir fjandans | aura | að | fá. |
|
|
| | B | Bm6 | F# | | Í | vetur | betur | gekk henni að galdra |
|
| | Ab9 | C#7 | | | til sína glaða og kalda karla sem oft gáfu | aur, |
|
| | F# | C#+ | F#7 | | en | Magga í | sagga, | situr ein í bragga, |
|
| | Ab7 | D7 | C#7 | F# | | á | ekki fyir olíu, er | al | veg | staur. |
|
|
Fyrst kom Bretinn, rjóður, yndislega góður, |
|
þá bjó hún Magga á Borginni í bleikum kjól. |
|
Svo kom Kaninn, þaninn, kommúnistabaninn, |
|
þá kættist Magga ofsalega og hélt sín jól. |
|
|
|
Svo færðist aldur yfir eins og galdur |
|
|
og ávallt verra og verra var í karl að ná. |
|
|
Nú er Magga stúrin því olíu á skúrinn |
|
|
er erfitt nema fyrir fjandans aura að fá. |
|